Kratki opis:
Uzivanje na Goliji koja je jedna od najlepših i šumama najbogatijih planina u Srbiji. Obilazak vodopada reke Izubre, obilazak manastira i crkve.Aktivnosti:
Razgledanje manastira i crkve, pešačka tura do vodopada, uživanja u lepotama SrbijeOpis ture:
Program putovanja:
Polazak iz Beograda u 7h kod Vaznesenjske crkve, ulica Admirala Geprata.
Vožnja do manastira Nova Pavlica sa jednom kratkom usputnom pauzom.
Srednjovekovni manastir Nova Pavlica smešten je u drevnoj župi Brvenik, nedaleko od ruševina istoimenog utvrđenja. Sagradili su je sestrići kneza Lazara, braca Musići, sa majkom Draganom, sestrom Lazarevom, koja se zamonašila i povukla u manastir. U njemu su sahranjena i braća Musići, koji su stradali u Kosovskom boju 1389. godine. U crkvi je do danas očuvano originalno freskoslikarstvo sa ktitorskim portretima braće. Crkva krije mnoge tajne i svedok je dramatičnog trenutka pokosovske Srbije, koja je ostala bez vladara i vojno sposobnih muškaraca koji bi je branili od daljih turskih naleta.
Nakon Nove Pavlice poseticemo i misterioznu Staru Pavlicu, jednu od najstarijih crkava na nasim prostorima, iz prednemanjićkog doba. Smeštena na stenovitoj zaravni iznad Ibra i železničke pruge, prkosi vremenu i opstaje vekovima. Crkva ima oblik jednobrodne vizantijske bazilike i posvećena je apostolima Petru i Pavlu.
Nastavljamo dolinom reke Brvenice do zaduzbine srpske kraljice, svete Jelene Anzujske.-manastira Gradac.
Priča kaže da je kralj Uros za Jelenu zasadio jorgovane u dolini Ibra kako bi je podsećala na njenu rodnu Provansu. Nakon smrti svog voljenog muža, kralja Uroša I, završila je gradnju manastira Gradac i tu se zamonašila. Bila je veliki darodavac manastira i crkava, privržena i katoličkoj veri, spona izmedju Istoka i Zapada. Svoje sinove Dragutina i Milutina mirila je i učila ih da žive u slozi i ljubavi. Manastir se nalazi iznad Gradacke reke, na šumovitim obroncima Golije. Osnovan je u 13. veku. Crkva manastira ima mnogo elemenata zapadne crkvene arhitekture, po čemu je jedinstvena u nasem srednjovekovnom crkvenom graditeljstvu.
Nastavljamo ka Goliji. Golija je jedna od najlepših i šumama najbogatijih planina u Srbiji. UNESCO je deo Golije proglasio Rezervatom biosfere „Golija-Studenica“. Idemo do golijskih sela, odakle polazimo na pešačku turu do vodopada reke Izubre. Prelepi vodopadi, smešteni u bujnoj golijskoj sumi, pravi su mali dragulj ovog kraja, koji jos nije dovoljno poznat široj javnosti i turistima. Uživaćemo u žuboru vode, udisati čist planinski vazduh i praviti nezaboravne fotografije.
Pešačka staza nije previse zahtevna. Pešašenje traje oko sat vremena u jednom pravcu. Koliko cemo se pribliziti prevozom i koliko cemo setati zavisice i od trenutnog stanja seoskih puteva, koji nisu asfaltirani. Pešašenje nije obavezno. Moguće je ostati u restoranu u selu.
Povratak za Beograd u večernjim satima. Dolazak u Beograd do 21h.
